Het voelt als een openingsfeestje, zo´n eerste blogpost. En – kuch! – daar hoort dan ook een persoonlijk openingspraatje bij. Over hoe het zover is gekomen bijvoorbeeld.

Het begon natuurlijk lang, lang geleden. Fotograferen is mij met de paplepel ingegoten. Vader en grootvader waren enthousiaste hobbyfotografen, en al snel kreeg ik mijn eerste camera, een Oost-Duitse Practica super TL-II. Het was de tijd van zwart/witrolletjes, van donkere kamers met de typische geur van ontwikkelaar en fixeer. Tegenwoordig werken we met geheugenchips en Photoshop, maar wat blijft is die magische druk op de knop waarmee licht en kleur zomaar in een flits worden gevangen.

Een tijd lang heb ik vooral in de natuur gefotografeerd en gefilmd. Dagenlang bij nesten en holen gezeten, honderden kilometers buiten gelopen, vele nachten buiten doorgebracht. Af en toe kwamen er verzoeken om ook mensen te fotograferen, bijvoorbeeld op ‘groene’ kinderdagverblijven, tijdens excursie-reportages, op feestjes en verjaardagen en op een enkel evenement. En na de dassen en de ijsvogels, na de boomkikkers en het klokjesgentiaan ontdekte ik uiteindelijk iets nieuws: hoeveel plezier het geeft om samen aan portretfoto’s te werken. Die blik bij het eindresultaat is onbetaalbaar!

Het smaakt naar meer. Veel meer. En er is zoveel mogelijk. Elk mobieltje heeft al camera’s van behoorlijk goede kwaliteit, en filters om effecten toe te voegen zoals neuzen en oortjes, ouderwetse kleuren, omvorming tot een schilderij. En zeker, ook ik maak soms foto’s met mobieltjes. Maar de controle, de kleurdiepte en het detail van full-frame camera’s zijn nog ongeëvenaard, en met de geavanceerde bewerkingstechnieken van Photoshop lukt het om ware kunstwerken te creëren van professionele kwaliteit, die ook nog op supergroot formaat hun kwaliteit behouden.

Met De Portrettenmaker wil ik je meenemen op de bijzondere ontdekkingsreis van de portretfotografie. Geleidelijk aan zal ik dit blog uitbreiden met foto’s en verhalen. Van mensen, en misschien nog af en toe een plant of dier als dat zo uitkomt. Ik heb er zin in. Kijk rustig rond, stel vragen die opborrelen. En kom na dit openingsfeestje gerust nog eens terug – hier op de site of in het echte leven!