Een nieuw gezondheidscentrum zou weldra de deuren openen. Aan de telefoon klonk het enthousiasme van de betrokken artsen al door. Trots op hun nieuwe pand en graag bereid om op de foto te gaan voor het artikel. Er was maar één probleem: het pand moest nog worden ingericht.

We maakten een afspraak op de laatste dag voor de deadline, maar toen ik binnenstapte zakte de moed mij in de schoenen. Kale ruimtes met overal dozen, bouwmaterialen en beton. Je kon je mooiere achtergronden voorstellen. Ik raadpleegde de redactie: Hoe ver kon de deadline worden opgerekt? Zeker een week was nodig want ja, je weet hoe dat gaat met verbouwingen. Uiteindelijk kregen we de week en werd besloten het blad al op te maken met lege plekken op de ruimte van de foto’s, zodat deze op het laatste moment konden worden ingevoegd.

De dag van de fotoshoot was het aanpoten: fotograferen, bewerken en linea recta opleveren. Maar het resultaat mocht er zijn: een prachtig bedrijfsportret van het gezondheidscentrum met de artsen in de hoofdrol. En dan zien hoe blij mensen zijn met hun foto’s. Daar kan ik dan weer van genieten!