Floating away into the wonderful world of Jugenstil and Art deco. That is another way to go back in time. I love this period of more than a century ago, when books were written with words that had a life of their own and paintings offered a dreamy world where miracles were just about to happen. This portrait was taken almost two years ago, and needed the time to grow into this aquarel style
Peter Westenbrink from Utrecht is an extraordinary artist. Right now his art is flying in orbit around the globe in the International Space Station, where a box contains numerous small pieces of art, made by artists like Peter.
He asked me to make a poster of him and his art. The concept he created himself, in the style of his other works (take a look at his website www.boutkunst.nl). I merely did the handwork: the photography and the editing in Photoshop.
The objects are a reference to the first word he learned to read at school. The teacher had these wooden tablets with images and a word, like the one on the picture (which in reality is approximately 50 cm in length), and the first one was: Moon! He transformed that idea in a piece of art the size of 1 cubic centimetre, the maximum size. All art in the space station will return to earth later this year, and after that another mission awaits. The aim is to go to the very moon itself, to create the first art exhibition on the moon. Lots of arrangements still have to be made with NASA and all, but the goal is clear. You can see it hanging in the sky every day.
Addendum
Just got a message from Peter:
“Coincidentally, the work of art (along with 63 more) returned to Earth today (January 11). At 11:19 a.m. our time, the space capsule splashed into the Gulf of Mexico, off the coast of Florida. The attached photo was taken at the landing site, shortly before landing on 4 parachutes. You see the spacecraft falling from the sky like a fireball (heat is released due to the friction with air particles in the atmosphere).”
Photoshoot for the start of a new business, in the woods near the studio in Hollandsche Rading
Af en toe komt iemand met een leuke vraag.
“Ik wil graag zo’n portret met bloemen op mijn hoofd. Maar dan wel met mijn eigen gezicht, want ik wil geen vreemde in mijn huis.”
Et voilá. Een portret in de stijl van de oude meesters.
Ik ben benieuwd: Hoe zou jij jezelf terug willen zien?
Eindelijk mochten we weer. Naar buiten en samen zijn. We moeten nog even wachten wat dit voor het aantal covid besmettingen heeft betekend – ik heb in de steden enorme mensenmassa’s gezien, maar iedereen liep in de buitenlucht en het contact in het voorbijgaan was veelal vluchtig. Onderstaand een foto-impressie van het begin van de Koningsnacht in Utrecht, en de dag zelf in het Vondelpark in Amsterdam.
Ik houd van woorden, maar soms zegt een afbeelding genoeg
“Een paar jaar geleden had ik alles voor elkaar. Ik was oprichter en directeur van een organisatie die coaching gaf aan schoolkinderen, had een gezin, een mooi huis. Toen kwam er een burn-out. Het herstelproces was mijn awakening. Ik zag opeens synchroniciteiten en kon daardoor ervaren dat alles met elkaar verbonden is. We hoeven het niet alleen te doen.
Om te herstellen moest ik naar binnen kijken. En vanuit daar weer naar buiten. Ik zag ik dat de wereld buiten anders was dan ik altijd had gedacht. Ik begon dingen te zien. Energie, aura’s. Alles is energie, weet je. Ook materie, ook gedachten, alles! In het begin was dat heel verwarrend, en wist ik niet wat er gebeurde. Ik heb onderzoek gedaan, veel gelezen en veel mensen gesproken. En ondertussen zag ik steeds meer: synchroniciteit, samenloop van gebeurtenissen, ervaren hoe we geleid worden. Alles hangt met elkaar samen, en als je dat eenmaal doorhebt is het onmogelijk om het niet te zien. De buitenwereld staat niet op zich, maar wordt gecreëerd door je innerlijke wereld. Als je de wereld ziet als een gevaarlijke plek, zie je overal bedreigingen en neem je beslissingen uit angst. Het gevolg is dat je het gevoel krijgt dat de wereld je alleen maar beperkingen oplegt en je gevangen houdt. Maar dat doe je zelf!
Als je vertrouwen hebt en de liefde in jezelf voelt, dan gebeurt er iets heel anders. Dan zie je andere synchroniciteiten, dan ontmoet je andere mensen en krijg je ook veel liefde terug. Vanuit je eigen innerlijke wereld schep je je eigen buitenwereld, is dat niet geweldig? Het zou goed zijn als dat een vak op school zou worden: leren hoe je kunt omgaan met je eigen gedachten, gevoelens en emoties. Je bewust worden van synchroniciteit om te ervaren dat je het niet alleen hoeft te doen. Eerst die reis naar binnen maken, dan kun jij ook de fluisteringen van je ziel horen. Veel kinderen zijn al zo veel wijzer dan wij waren op die leeftijd. We hoeven ze alleen maar te bevestigen in hun eigen waarheid. Zorgen dat ze niet worden afgeleid door onze niet meer werkende patronen en plaatjes. En we maken het onszelf en hen nog gemakkelijker, zodra wij zelf ons contact met onze natuur gaan herstellen. Wij zijn de natuur, één in beweging in een eeuwig uitdijend universum.
Het is zo mooi dat steeds meer mensen gaan zien dat alles zo anders is zodra we keuzes uit liefde gaan maken, in dat wat nu voor jou mogelijk is, stap voor stap. Ik zie zo helder dat er iets aan het veranderen is. Een grote shift die rond 2011 is begonnen. In mijn omgeving zie ik steeds meer tekenen. Zo veel mensen die bewuster worden van hun keuzes. Zoveel meer gevoeligheid, sensitiviteit en verandering van energie. De natuur laat het ons zien in al zijn perfectie, herstel is altijd mogelijk, zodra we vertrouwen op onze eigen kracht. Er zijn ook negatieve krachten, verzet vanuit de oude wereld, maar ik weet dat we aan het begin staan van iets geweldigs.”
“Van binnen ben ik nog steeds dezelfde persoon. Maar de buitenkant is anders, want na de maagverkleining ben ik 60 kilo afgevallen. Ik woog 112 kilo. Mensen reageren anders, en dat doet weer wat met mij. Soms heb ik nog wel eens wat ik een ‘dikke dag’ noem. Dan voel ik mezelf zoals voorheen. Ik schrik ook wel eens als ik mezelf in een raam weerspiegeld zie. Omdat ik ben opgegroeid met een ander beeld en dat ook verwacht. Mijn zelfbeeld is niet meteen mee veranderd.
Sommige vriendinnen hadden er moeite mee. Een beetje jaloezie. Ik was altijd die gezellige dikke vriendin. En nu krijg ik opeens een ander soort aandacht van mannen, van hún man.
Liefde voor jezelf, daar gaat het om. Jarenlang heb ik klaargestaan voor anderen, zonder aan mijzelf te denken. Maar eigenlijk was ik mezelf gewoon kwijt. Ik heb er een blog over geschreven: van dik naar ik.
En het gaat om beelden. Beelden die andere mensen hebben, en het beeld dat je van jezelf hebt. Iedereen heeft het recht om alles wat er van binnen in zit tot bloei te laten komen. Soms kunnen mensen daarbij wat hulp uit hun omgeving goed gebruiken. Ik werk met moeilijk opvoedbare kinderen en zie hoeveel verschil het maakt als een kind wel of geen hulp krijgt. Dat zou ons doel moeten zijn als mensheid: elkaar helpen om het goede in onszelf en in elkaar te vinden.
Ik ben zo dankbaar dat mijn omgeving me heeft gesteund. Op gegeven moment sloeg mijn zoontje een arm om mij heen en zei: ‘Dat kon vroeger niet!’ Onbetaalbaar. Maar ik moest wel lachen, want hij zei ook: ‘Het voelt harder dan vroeger.’ “
“Gevoel is voor mij alles. Mijn intuïtie heeft me vaak de juiste signalen gegeven. Mijn eerste kind kreeg ik op mijn twintigste, toen ik nog op school zat. Ik moest een tijdje stoppen maar heb later alles afgerond, eerst MBO en daarna HBO. Toen kwam ik de man tegen met wie ik later mijn tweede kreeg.
De zwangerschap voelde niet goed. Ik heb zelf aangedrongen op onderzoek in het ziekenhuis, en werd meteen opgenomen. HELPP: lever- en nierfalen. Een keizersnede was onvermijdelijk.
Eenmaal thuis hadden de medicijnen enorme bijwerkingen. Ik kwam aan en woog op gegeven moment 90 kilo. Ondertussen was ik alleen maar aan het zorgen voor anderen. Een burn-out volgde.
Toen heb ik de knop omgezet en ben ik beter voor mezelf gaan zorgen. Sporten, gezonder eten. Twee jaar duurde het herstel. En hoe! Ik viel 30 kilo af, kreeg weer energie en dat werkte overal in door. Je krijgt een andere houding, dingen veranderen.
Momenteel werk ik in de pedagogie. Dat is hard werken, maar heel bevredigend omdat het – dankzij die inzet – goed gaat. Hoe mijn leven zich verder ontwikkelt, weet ik niet. Ik heb geen vastomlijnd plan. Maar ik blijf goed naar mijn gevoel luisteren. En zal ondertussen gebruik maken van wat zich aandient.”
“Het is leuk om mijn harde kant op de foto’s naar buiten te laten komen. Ik heb namelijk een heel zacht karakter. Ik ben catwalkcoach voor modellen en organiseer ook mijn eigen modellen wedstrijden. Ook treed ik op als gastheer. Leuk werk waarbij ik over de hele wereld reis. Binnenkort mag ik weer naar Colombia voor een modellenwedstrijd.
Ik help modellen op allerlei manieren om hun weg te vinden, met evenementen, advies en producten. De juiste mindset is daarbij belangrijk. Mijn motto is: What you do, the way you think, makes you beautiful.
Ik zie veel mensen die zijn gericht op succes of roem. Dat vind ik niet zo’n goede motivatie om richting te geven aan wat je doet. Het belangrijkste is om te doen wat je leuk vindt. Daarna is het vooral een kwestie van vooral doorgaan en volhouden. Je hebt ook een beetje geluk nodig. Toeval bepaalt wat er op je pad komt, en als jij er klaar voor bent kun jij de kansen pakken als ze langs komen.
Model: Lyron Martina
De Portrettenmaker 