De laatste week heb ik veel mensen op de foto mogen zetten. Toch deel ik eerst deze foto. Een dierenportret van een dagpauwoog, rustend op een akkerdistel. Ik weet niet wat het is met deze foto, maar mijn ogen blijven erin dwalen. Ik word betoverd door het overvloeiende blauw en het felle zwart, wit en rood. Pas als je goed kijkt, zie je dat het zachte lijf met goudbruin poeder lijkt bestrooid. En dan die details bij de vleugelranden: kleine streepjes voor en een scherp randje aan de achterkant. Ik kan er naar blijven kijken, zo’n mooie vlinder!

Ook deze week is de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort), weer even de natuurportrettenmaker.

Wat vinden jullie: meer natuurportretten, of snel terug naar de portretten van mensen?