13. Deja vu

Ik sta stil. Een zwarte specht zit zich te poetsen. Zó rustig en zo mooi. Zo moet het bedoeld zijn.

Als ik verder wil lopen, splitst de zwarte specht zich in…

Wacht eens even. Dit is een déjà vu!

Een gedachte over “13. Deja vu

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s