Zonsondergang dansend bos

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Dit is één van de foto’s die binnenkort in de Sint Aegtenkapel in Amersfoort komt te hangen, geselecteerd door de selectiecommissie. Dankzij de Fotokring Eemland (FKE), en in het bijzonder de inspanningen van Rob Renshoff om exposities van de fotoclubs mogelijk te maken.

De foto is met mijn simpele mobiele telefoontje genomen. Ik heb ter plekke ook een enorme hoeveelheid foto’s met professionele spiegelreflex gemaakt, tot ver na zonsondergang, maar toch heb ik gekozen voor deze telefoonfoto. Domweg omdat het beeld me meer aansprak dan de ‘professionele’ foto’s. Waarmee maar weer eens blijkt: je hebt geen dure camera nodig om tentoonstelling-waardige foto’s te maken…

Foto’s in dorpshuis Hollandsche Rading

Geplaatst op door Henk Groenewoud

De eerste reactie van bijna iedereen: “Hè he, eindelijk. Waarom heb je dit niet veel eerder gedaan?”
Tja jongens, ik was er gewoon nog niet aan toe gekomen. Eén van die ideeën die maar achter in je hoofd blijven knagen. Tot nu: vanaf nu hangen er permanent twee van mijn foto’s in de zaal van het Dorpshuis Hollandsche Rading. Het idee is om daar natuurfoto’s te hangen die de bezoekers al het moois laten zien dat zomaar in de buurt is te vinden. En om de foto’s elk seizoen te wisselen, wat mij weer een reden geeft om er ook heel veel op uit te gaan. Een soort permanente wisseltentoonstelling van de natuur door het jaar.

Misschien ga ik het geheel nog uitbreiden met een buitenfoto in mijn voortuin, als een soort openluchtmuseumpje (zoals de buren een tuinbibliotheekje hebben). Als het zover is, laat ik dat wel weer weten.

Memories

Geplaatst op door Henk Groenewoud

“I’m just browsing through some old stuff,” he said. “Do you see this map? It’s from the airport. I stole it from the Germans.”
Not true. It’s a copy of a map made by a modern copyer, probably fifteen or twenty years ago. But who cares? I know that during the war, as a child, he did break into German offices in the village, and that he did steal maps from them. But now, at the age of 96, all these memories are fading into a thick fog. Sometimes elements from different memories come together into a new story that is almost true. Almost. And that’s more than enough now, for him as well as for me.

Wedding day

Geplaatst op door Henk Groenewoud

They were sitting on a bench in my father’s idyllic village. I asked if I could take a picture of them. Of course I first had to explain what my intention was.
“In honor of the birthday of a famous Dutch street photographer, we were invited to take a picture in his style as a tribute. So we try to take a picture the way he would take a picture.”
“You look like a serious photographer,” She said. “So go ahead. But first you have to take a picture of us with my cell phone.” It was their wedding day; they enjoyed the sun, the beautiful surroundings and especially each other.

What a wonderful day it was