So. What next?
I created Art. Capital A
I did it. I created Art with a capital A, and it hung in a museum. A dream come true. In the Belvedere museum in Vienna, Austria, amidst all grand names of art history.
In fact I completed the work Quasimodo of Franz West. “The title of the installation, “Quasimodo” by Franz West, can be translated as ‘the Incomplete’. Consisting of a forged iron hook and a video, this only becomes complete when the hook is hammered into a wall and objects – or in the worst case one’s self – are hung up on it at will, according to the artist…”
So I asked the attendant if I was allowed to hang up something there. He chuckled shyly, not really knowing how to react. “Oh dear… I just started working here. But I guess… if I you read what the artist says, the idea is to do just that…”
I smiled at him “I totally agree. You are so right, and I would really love to do it!”
While the other visitors watched in a bit of a shock, I hung up my camera. Like a statement: Look! I am temporarily pausing my photography as a tribute to the artist and his art. Of course by hanging up the camera I prevented myself from taking professional high quality images. Thereby strengthening the incompleteness, as I was powerless and empty handed as a photographer. I could only take a snapshot with my mobile phone. For me, this snapshot now has become a piece of art in itself, mirroring different layers over the original work.
I call it: Sicut modo. So happy with it!
Art and adoration. I went to Vienna just to see this picture. Recently I visited the Klimt experience at the Fabrique de Lumières in Amsterdam. That raised a few memories: The shop in Amsterdam so many years ago when I was a high school teenager. The cards I found there – all about Jugendstil and fairies and so. And this one that I immediately loved.
So I decided to go and see it. No reproduction can give the feeling of the real thing. I tried to take pictures of the shimmering gold and silver particles, but it’s impossible. You have to see it for yourself. In the Belvedere museum in Vienna.
Art touches one´s sense of beauty. Museums always tickle my creativity and wake up my inner muse. There is so much beauty all around! Just a glimpse out of the window tells me there is a world full of splendor waiting to be transformed into masterpieces. And after leaving the building, I feel enlightened and ready to create the most stunning art myself. View of the Naturhistorisches Museum in Vienna through the blackout screen of the Kunsthistorisches Museum Wien.
View from the Albertina museum in Vienna. Wherever you look, the world will show beauty.
It’s definitely not only the paintings that you should see in the Museum of Art History in Vienna. This is a view of the restaurant…
You just cannot not look up here. Is to too much Baroque here in the lower Belvedere?
All that glitters is… yes, gold!
To the Moon
Peter Westenbrink from Utrecht is an extraordinary artist. Right now his art is flying in orbit around the globe in the International Space Station, where a box contains numerous small pieces of art, made by artists like Peter.
He asked me to make a poster of him and his art. The concept he created himself, in the style of his other works (take a look at his website www.boutkunst.nl). I merely did the handwork: the photography and the editing in Photoshop.
The objects are a reference to the first word he learned to read at school. The teacher had these wooden tablets with images and a word, like the one on the picture (which in reality is approximately 50 cm in length), and the first one was: Moon! He transformed that idea in a piece of art the size of 1 cubic centimetre, the maximum size. All art in the space station will return to earth later this year, and after that another mission awaits. The aim is to go to the very moon itself, to create the first art exhibition on the moon. Lots of arrangements still have to be made with NASA and all, but the goal is clear. You can see it hanging in the sky every day.
Addendum
Just got a message from Peter:
“Coincidentally, the work of art (along with 63 more) returned to Earth today (January 11). At 11:19 a.m. our time, the space capsule splashed into the Gulf of Mexico, off the coast of Florida. The attached photo was taken at the landing site, shortly before landing on 4 parachutes. You see the spacecraft falling from the sky like a fireball (heat is released due to the friction with air particles in the atmosphere).”
Portret met bloemen
Af en toe komt iemand met een leuke vraag.
“Ik wil graag zo’n portret met bloemen op mijn hoofd. Maar dan wel met mijn eigen gezicht, want ik wil geen vreemde in mijn huis.”
Et voilá. Een portret in de stijl van de oude meesters.
Ik ben benieuwd: Hoe zou jij jezelf terug willen zien?
Niet bewegen!
Kun jij 25 seconden stil staan? Geen haartje bewegen, terwijl de golven om je benen spoelen?
Larissa deed het. Op het strand bij Petten, bij het kunstwerk van palen dat in het water is geplaatst als symbool voor het dorp dat daar ooit in de golven is verdwenen. Vijfentwintig seconden is lang. Het mooie van fotograferen met lange sluitertijden is dat alle beweging vervaagt: golven worden een soort mistige waas die een mystieke sfeer oproepen. In vroeger tijden, toen er nog geen lenzen op de camera zaten maar alleen kleine gaatjes, was er geen andere mogelijkheid dan lang stilzitten om voldoende licht te krijgen.
Voor een model is dat best zwaar: elke beweging leidt tot een onscherp, en onbruikbaar beeld. Zo’n fotoshoot in de golven kan dan ook niet al te lang duren. Gelukkig was het water lekker warm. En ik vind de foto met Larissa – gemaakt ná zonsondergang – boeiender dan de foto van de zonsondergang die kort daarvoor was gemaakt.
De volgende ochtend ben ik weer vroeg opgestaan. Het geurde naar warme zee en er hing een flinke zeemist; ik was van plan om die mist vast te leggen. Maar eenmaal op het strand – volstrekt alleen, mijn voetspoor als eerste in het zand – trok de hemel open en kwamen er allemaal kleuren tevoorschijn.
Vertel eens: welke foto is jouw favoriet?
Ook zo’n mysterieuze zwart-witfoto? Neem contact op met de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Meisje met het sieraad
Is het productfotografie, modelfotografie of kunstfotografie? Zeg het maar. De vraag van Joke van Biesen was om een foto die het sieraad in al zijn details laat zien. Joke maakt beadwork-sieraden, en had al eerder wat op de foto laten zetten. Nu kwam ze met nóg fijner materiaal, driedimensionaal uitgewerkt. Pure kunst, als je het mij vraagt. Ze gebruikt de foto’s voor promotie van haar kunst, en je zou het dus ook bedrijfsfotografie kunnen noemen. Enfin, ik wilde natuurlijk óók een mooi portret.
Ik word blij van dit soort foto’s. Heel even riep het een associatie op met Johannes Vermeer’s Meisje met de parel. Ik vroeg me af waarom, en dat bleek vooral door het haar te komen, dat achterover hangt zoals de hoofddoek op Vermeer’s Meisje. Verder was de gelijkenis toch ver te zoeken. Gek hoe zo’n brein associeert.
Ook interesse in een portretfoto? Of in een bedrijfs-, product- of kunstfoto? Laat het weten aan de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort).
De Portrettenmaker 