Vader in zijn bloementuin

Waar hij het liefst bezig is. Thuis tussen de rozen, zijn tuin in Bergen. Niet geposeerd; gewoon zoals hij is.

“Ga maar aan het werk, dan loop ik om je heen voor de foto’s.”

Gek is dat. We hebben veel foto’s, maar bijna allemaal van ongewone situaties. Binnen op feestjes, met visite en een enkele geposeerde foto. Buiten op vakanties, wandelingen en ook daar weer een enkele geposeerde foto. Juist de plek waar hij zo vaak aan het rommelen is en de dingen die hij daarbij doet, staat bijna niet op de foto.

Dit is het beeld dat ik bij me wil houden. Het lijkt zo’n gewone foto, maar juist dat maakt hem zo bijzonder.

Wilt u ook een bijzonder gewone foto van een dierbare? Neem dan contact op met de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort).

Foto-avontuur

Meisje met kristal

En opeens zit je niet meer gewoon ´s middags thuis op de bank, maar bevind je je in een magische wereld met stralend kristal dat alles in een groene gloed zet. De verste reizen, de grootste avonturen beleef je in je eigen fantasie. Ik tenminste. Net als vroeger, toen het vloerkleed een vliegend tapijt was, of de achterkamer een geheimzinnige grot. Het leuke van nu is dat je al die gedroomde avonturen kunt bijna echt kunt maken, door een ´gewone´ foto om te toveren tot een foto-avontuur. Heerlijk is dat!

Ook interesse in een foto-avontuur? Vraag de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort).

Mystieke boswandeling

Het was een heldere dag geweest, er hing vocht in de lucht en het beloofde een mooie avond te worden. Ik liet al mijn plannen voor de avond vallen en ben gewoon het bos in te gelopen om te genieten. Ik houd van die vochtige avonden – de vage heiïgheid creëert een mystieke wereld waarin je elk moment elfen en aardmannen kunt verwachten. En dan nog die paarse gloed van de zonsondergang erbij. Onwerkelijk mooi!

Ik was alleen, en daarom deze keer een portret van de naderende nacht op dat kleine stukje bos. Ga gerust een keer mee – het levert vast een uniek portret op!

Lichtjes in donkere dagen

Ik had verwacht dat hij door zou fietsen maar hij stopte. ‘Ik heb vroeger ook foto’s gemaakt,’ vertelde hij, en er kwamen verhalen over dromen, reizen, avonturen en vooral kijken naar al het mooie om je heen. Voor ik het wist stonden we een half uur te praten.

‘Misschien moet ik ook maar weer eens een camera oppakken,’ besloot hij, waarna hij zijn weg vervolgde.

Twee willekeurige passanten. Twee werelden die elkaar even raakten.

Mysterieus zwart – wit

Mijn eerste foto’s waren in zwart – wit. Thuis hadden we een donkere kamer waarin we zelf filmpjes ontwikkelden en foto’s afdrukten. Als kind heb ik daar veel kunnen experimenteren: wat gebeurt er als je een sinaasappelnetje op het fotopapier legt, of een sleutel, en wat als je het papier schuin houdt of bepaalde delen verder doordrukt? Een petroleumstelletje stond te branden met een pannetje water er op, om zo nodig de baden met ontwikkelaar en fixeer op de juiste temperatuur te houden. De chemische geuren en het donker met de dieprode lamp gaven het geheel iets geheimzinnigs: hier werd magie bedreven!

Nog altijd vind ik zwart-wit foto’s bijzonder. Zonder kleur is er alleen contrast, licht en donker. De foto wordt beperkt tot zijn essentie, wat hem indringender maakt, mysterieuzer.

Morgen is het Black Friday, en dat leek me een mooie aanleiding om het zwart-wit portret weer even in het zonnetje te zetten. Lees hier over de – héél korte – Black Friday actie.

Als je goed om je heen kijkt…

…zie je dat alles gekleurd is. Ik weet niet meer wanneer ik het voor het eerst zag, dit gedicht, maar op de een of andere manier maakte het indruk. Het moet ergens op de middelbare school zijn geweest, misschien wel een poster op de ramen bij het vak Nederlands. De hele dag liep ik rond en verbaasde me er over dat inderdaad overal, overal, kleuren waren te zien. Zo vanzelfsprekend en toch: je moet het maar zien. De regel is van K. Schippers, en hij heeft meer opmerkelijk gewone dingen waargenomen. Ik moet er vaak aan denken als de wereld wat zwart/wit of grijs lijkt. Goed blijven kijken! Er is overal kleur.

Ik ben een enorme fan van zonsondergangen – en opkomsten, die ook – omdat héél kort de hele wereld een sprookje wordt. Eerder vertelde ik over het gouden uurtje, en weldra zal ik ook het geheim van het blauwe uurtje delen. Maar nu nog even gewoon genieten van al het moois dat zich zomaar laat zien.

Van verbouwing naar bedrijfsportret

Een nieuw gezondheidscentrum zou weldra de deuren openen. Aan de telefoon klonk het enthousiasme van de betrokken artsen al door. Trots op hun nieuwe pand en graag bereid om op de foto te gaan voor het artikel. Er was maar één probleem: het pand moest nog worden ingericht.

We maakten een afspraak op de laatste dag voor de deadline, maar toen ik binnenstapte zakte de moed mij in de schoenen. Kale ruimtes met overal dozen, bouwmaterialen en beton. Je kon je mooiere achtergronden voorstellen. Ik raadpleegde de redactie: Hoe ver kon de deadline worden opgerekt? Zeker een week was nodig want ja, je weet hoe dat gaat met verbouwingen. Uiteindelijk kregen we de week en werd besloten het blad al op te maken met lege plekken op de ruimte van de foto’s, zodat deze op het laatste moment konden worden ingevoegd.

De dag van de fotoshoot was het aanpoten: fotograferen, bewerken en linea recta opleveren. Maar het resultaat mocht er zijn: een prachtig bedrijfsportret van het gezondheidscentrum met de artsen in de hoofdrol. En dan zien hoe blij mensen zijn met hun foto’s. Daar kan ik dan weer van genieten!

Outdoor fotoshoot in paars

De Rembrandt foto van vorige keer was paars, en voorlopig blijf ik even bij die kleur. In augustus en september bloeit de heide namelijk op zijn mooist, en veranderen de heidevelden in een ware paarse zee. Ik ben er dol op. Er zijn genoeg heidevelden bij mij in de buurt, maar ik wilde al langer eens de zonsopkomst en zonsondergang in de glooiende hellingen van de Posbank vastleggen. Dus toen de weersverwachting goed was, pakte ik mijn tentje en ging op pad.

Ik was er niet de enige. Integendeel – de Posbank is een populaire bestemming en het was me dan ook een drukte van jewelste. Overal liepen fotografen die hetzelfde idee als ik hadden. En daartussen gewone wandelaars en natuurgenieters. Lang verhaal kort: het was heerlijk. Hieronder een impressie van een warme dag op de Posbank. Mocht u zelf graag een outdoor fotoshoot in paars willen, aarzel dan niet en stuur een mailtje. Dan maken we nu alvast een afspraak voor volgend jaar.

Het Gouden Uur

Portret van meisje in gouden zonlicht met stralenkrans door de zonsondergang

In de natuurfotografie is het een begrip: Het Gouden Uur. Rond zonsopkomst en zonsondergang dompelt de zon de wereld in haar mooiste licht. Met het stralende en waanzinnig warme weer kon je het de afgelopen weken vaak meemaken.

He is een moment waarop je schitterende foto’s kunt maken. In de zomer vergt dat wel even doorbijten. De zon komt dan zó vroeg op en gaat zó laat onder dat het genieten een flinke aanslag kan zijn op je nachtrust. Als natuurfotograaf stond ik geregeld al rond vier uur naast mijn bed!

Jonge zwijntjes in het avondlicht

Wat dat betreft is de winter handiger. Maar ja, dan staan er weer geen gewassen te rijpen op de velden, vliegen er geen insecten rond en kun je niet lekker zonder jas rondlopen.

Raadsel: Wat zou het Blauwe Uurtje zijn?

Wil je ook bijzondere foto’s laten maken tijdens het Gouden Uur? Ik ga graag met je op pad. Ook als je dat graag een keer om vier uur´s ochtends wilt doen!

Zonsondergang met wolken en gouden zonlicht, mooi voor portretten

Perfecte plekken: vier tips voor jouw volgende fotoshoot

Portret van voorbijgangers op de Singel in Amsterdam; straatfotografie

Wat een lieve mensen! Ze kwamen net van het Rijksmuseum, een tentoonstelling van Erwin Olaf. Nog helemaal in fotosfeer, en ik mocht hen best op de foto zetten. “Misschien ben jij wel de nieuwe Erwin Olaf!” lachten ze.

Vrijdag had ik voor de film Yesterday, waar ik met een verstokte Beatle-vriend naartoe ging, nog een uurtje over. Ik kom niet vaak meer in Amsterdam, dus besloot wat straatfotografie te doen. Een uitdaging ver buiten mijn comfort zone: ik moet aardig wat weerstand overwinnen om wildvreemden aan te schieten met de vraag of ik hen zomaar mag fotograferen. Gelukkig levert het naast leuke foto’s vaak ook heel leuke gesprekjes op.

De stad is een prima locatie voor portretfoto’s. Als je houdt van terrasjes, het geroezemoes en leuke straatjes, dan staat niets je in de weg om zo’n plek te kiezen voor jouw fotoshoot. Het kan verrassend andere plaatjes opleveren. Natuurlijk moet zo’n plek wel bij je passen, en om eens te spelen met die gedachte heb ik hier vier tips die je te helpen bij het kiezen van een locatie.

  1. Waar ben je graag? Het eerste beeld dat in je op komt, is vast een locatie waar je je op je gemak voelt. Voor de een is dat de natuur, voor de ander een stad. Ik houd zelf van de beslotenheid van bos, van het onvoorspelbare van heuvels en bergen. Maar toen ik in Limburg woonde ontmoette ik daar een Fries die zich opgesloten voelde tussen de heuvels. Hij had een enorme heimwee naar weidsheid en ruimte en zicht op de horizon. Dus wat past het best bij jou? Als jij je op je gemak voelt in een drukke menigte of juist in een verlaten fabriekshal, dan is dat misschien een goede plek voor jouw volgende fotoshoot.

2. Welke sfeer zou je willen op jouw foto? Rustiek, energiek, stoer, hard, mysterieus? Het is leuk om te kijken of de locatie die sfeer kan versterken. Bij rustiek denk ik aan theetuinen, landhuizen, parkjes en vee in weilanden. Bij energiek denk ik aan bedrijvigheid, ambachten of sportiviteit. Bij hard aan glas en staal en betonnen constructies. Zo kun je bij elke sfeer een passende locatie bedenken.

Portret van vrouw achter de tap in haar bedrijf

3. Wil je iets van jezelf laten terugkomen in de locatie? De omgeving waarin je je bevindt kan iets vertellen over jou. Misschien wat je werk is of je bedrijf. Misschien je thuis: je favoriete stoel, het drukke behang, je oude keukentafel. Of je hobby: je groentetuin, je boekenkast, je auto of je schaakclub. De omgeving kan zelfs een verlangen of een wens uitdrukken: een luchthaven, een oerwoud of de coulissen van een toneel. Wat zou jij van jezelf willen laten zien?

4. Overweeg een bijzondere, misschien iconische locatie. Nederland heeft heel wat plekken die een prachtige omgeving kunnen vormen voor portretfoto’s. Vuurtorens. Kastelen. Grachten. Treinwagons. Voor bijzondere locaties hoef je vaak niet eens zo ver te gaan. Kijk de komende dagen maar eens in je eigen omgeving. Ik ben ervan overtuigd dat je overal perfecte plekken ziet voor jouw volgende fotoshoot.

En net als Erwin Olaf en die lieve voorbijgangers op de Amsterdamse Singel ben ik er altijd voor in om iets nieuws of iets onverwachts uit te proberen voor jouw perfecte portret!

Stoere man in de bergen