It´s not what you see. It never is. It´s what you think you see.
This is an ugly little plant. You might think it is nice, with delicate flowers, but that is because I´m a great photographer (– cough! –). It has been in our family for sixty years. It is tiny, with small leaves and even smaller flowers, and after flowering it shrivels, dies and disappears again.
And then after a short while, it comes back alive. As long as I can remember it has been in our house. My father made a little note that lies besides it: “No one ever said:‘What a nice little plant!’ We don’t think much of it either.”
But it’s not about what we see with our eyes. It’s what we see with our minds. It is a sole survivor of the flowers arrangements of my parent’s wedding. If I look at it, I see my parents wedding pictures. Amsterdam, black and white, sunny day and everyone radiating from happiness! A strong little fellow. It survived my mother, and it will probably survive my father as well. Who knows, it might even survive me…
I secretly took a cutting of it, and grew it at home. It needs little care, just a little light and a little water – not too much! It keeps on growing, flowering, dying and rising up again. Look really, really close, and see how beautiful these tiny flowers are!
Eindelijk mochten we weer. Naar buiten en samen zijn. We moeten nog even wachten wat dit voor het aantal covid besmettingen heeft betekend – ik heb in de steden enorme mensenmassa’s gezien, maar iedereen liep in de buitenlucht en het contact in het voorbijgaan was veelal vluchtig. Onderstaand een foto-impressie van het begin van de Koningsnacht in Utrecht, en de dag zelf in het Vondelpark in Amsterdam.
Een dubbelportret voor aan de muur, met het karakteristieke Rembrandtlicht en de molenkraag. Apart maar met zijn tweeën in spiegelbeeld naast elkaar; dat was een mooie uitdaging voor deze fotograaf. Ieder mens is uniek in een enorme hoeveelheid details zoals huid, houding en nog veel, veel meer. Tegelijk moeten de foto’s een eenheid worden qua sfeer en uitstraling. Gelukkig helpt de digitale fotobewerking daarbij.
We hebben gelachen bij de fotoshoot. Maar lachen was niet de bedoeling, want we creëerden mannen van statuur, van aanzien. Loop een willekeurig museum in en je ziet dat mannen van aanzien niet lachen. Daarvoor zijn ze véél te serieus. Dus richtten we ons op ernst en kracht.
Ik was blij verrast toen na de eerste ruwe bewerking een mailtje kwam: “We hebben ze even uitgeprint om te kijken hoe ze hangen!” Nog niet de definitieve versie, maar je ziet meteen iets bijzonders. Tussen de twee foto’s ontstaat een spanning die iets nieuws toevoegt. Eén en één is opeens veel meer! En dat gold ook voor het eindresultaat. “De reacties zijn zeer positief en jaloers.” Heerlijk, daar doe ik het voor!
Update 14 februari 2020. Op Valentijnsdag – tevens mijn verjaardag – ontving ik weer een berichtje. “We hebben de foto’s laten uitprinten op canvas en ingelijst…” Wat een leuk cadeautje!
Wat een lieve mensen! Ze kwamen net van het Rijksmuseum, een tentoonstelling van Erwin Olaf. Nog helemaal in fotosfeer, en ik mocht hen best op de foto zetten. “Misschien ben jij wel de nieuwe Erwin Olaf!” lachten ze.
Vrijdag had ik voor de film Yesterday, waar ik met een verstokte Beatle-vriend naartoe ging, nog een uurtje over. Ik kom niet vaak meer in Amsterdam, dus besloot wat straatfotografie te doen. Een uitdaging ver buiten mijn comfort zone: ik moet aardig wat weerstand overwinnen om wildvreemden aan te schieten met de vraag of ik hen zomaar mag fotograferen. Gelukkig levert het naast leuke foto’s vaak ook heel leuke gesprekjes op.
De stad
is een prima locatie voor portretfoto’s. Als je houdt van terrasjes, het
geroezemoes en leuke straatjes, dan staat niets je in de weg om zo’n plek te
kiezen voor jouw fotoshoot. Het kan verrassend andere plaatjes opleveren. Natuurlijk
moet zo’n plek wel bij je passen, en om eens te spelen met die gedachte heb ik
hier vier tips die je te helpen bij het kiezen van een locatie.
Waar ben je graag? Het eerste beeld dat in je op komt, is vast een locatie waar je je op je gemak voelt. Voor de een is dat de natuur, voor de ander een stad. Ik houd zelf van de beslotenheid van bos, van het onvoorspelbare van heuvels en bergen. Maar toen ik in Limburg woonde ontmoette ik daar een Fries die zich opgesloten voelde tussen de heuvels. Hij had een enorme heimwee naar weidsheid en ruimte en zicht op de horizon. Dus wat past het best bij jou? Als jij je op je gemak voelt in een drukke menigte of juist in een verlaten fabriekshal, dan is dat misschien een goede plek voor jouw volgende fotoshoot.
2. Welke sfeer zou je willen op jouw foto? Rustiek, energiek, stoer, hard, mysterieus? Het is leuk om te kijken of de locatie die sfeer kan versterken. Bij rustiek denk ik aan theetuinen, landhuizen, parkjes en vee in weilanden. Bij energiek denk ik aan bedrijvigheid, ambachten of sportiviteit. Bij hard aan glas en staal en betonnen constructies. Zo kun je bij elke sfeer een passende locatie bedenken.
3. Wil je iets van jezelf laten terugkomen in de locatie? De omgeving waarin je je bevindt kan iets vertellen over jou. Misschien wat je werk is of je bedrijf. Misschien je thuis: je favoriete stoel, het drukke behang, je oude keukentafel. Of je hobby: je groentetuin, je boekenkast, je auto of je schaakclub. De omgeving kan zelfs een verlangen of een wens uitdrukken: een luchthaven, een oerwoud of de coulissen van een toneel. Wat zou jij van jezelf willen laten zien?
4. Overweeg een bijzondere, misschien iconische locatie. Nederland heeft heel wat plekken die een prachtige omgeving kunnen vormen voor portretfoto’s. Vuurtorens. Kastelen. Grachten. Treinwagons. Voor bijzondere locaties hoef je vaak niet eens zo ver te gaan. Kijk de komende dagen maar eens in je eigen omgeving. Ik ben ervan overtuigd dat je overal perfecte plekken ziet voor jouw volgende fotoshoot.
En net als Erwin Olaf en die lieve voorbijgangers op de Amsterdamse Singel ben ik er altijd voor in om iets nieuws of iets onverwachts uit te proberen voor jouw perfecte portret!
De Portrettenmaker 