Tijd voor een nieuw gezicht
Maansverduistering van 7 september 2025
Heb je hem gezien? De totale maansverduistering die nu plaatsvindt – terwijl ik dit schrijf zijn de laatste vijf minuten ingegaan. Al op het moment dat de maan opkwam, was de verduistering op het hoogtepunt, dus het was voor veel mensen even wachten tot ze hem boven de horizon konden zien. En ssst! niet verder vertellen: ik stond klaar in het veld toen ik er achter kwam dat ik geen batterijen voor de camera mee had. Supersnel terug naar huis gerend…
Zonsondergang Bergen aan Zee
Kijk toch wat waanzinnig mooi deze wereld is. Een gouden zonsondergang, extra bijzonder vanwege het telefoongesprek dat ik zojuist voerde
Het is weer paars!
Jawel, het is weer die tijd van het jaar! Er komen nog een paar prachtige zomerdagen, dus snel naar buiten om de paarse heide te zien. Deze week met een boel kleine vuurvlinders (Lycaena phlaeas) en zuringspanners (Lythria cruentaria)
Noushje
Siia
Lucy
Sierlijke visdiefjes
Op weg naar school was een sloot waar elke zomer visdiefjes kwamen. Waarschijnlijk broedden ze op één van de nabijgelegen flats, op die platte daken. Die schoonheid, die sierlijkheid! Als ik dat zag, en hun schelle roep hoorde, was mijn dag meteen goed.
Over vruchtbare valleien en Unesco (Game of Thrones)
Weg uit de zandwoestijn, verder door het schitterende landschap
Eerste stop: Dadèskloof. Tikje toeristisch, maar desondanks indrukwekkend
Daar in de buurt ook de Monkey Fingers: de bijzonder gevormde rotspartijen waarin men de handen van apen meende te zien
De rivier Dadès brengt water en vruchtbare aarde in het verder dorre landschap. Let op de verbrande palmen: zodra er termieten worden gezien in een boom, wordt de boom verbrand in de hoop de termieten te doden, maar de palm en het hout intact te laten
Laatste bestemming deze trip: Ait ben Haddou. Het Unesco werelderfgoed dat een prominente rol speelde in Game of Thrones. Niet gezien? Ik ook niet 😊
Zonsopkomst in Erg Chebbi, Merzouga
Ik werd gewekt door gepraat. “Mensenkinderen, waarom zo’n herrie?” gromde ik van onder het laken, en draaide me geërgerd om. “Sommigen hier proberen te slapen!”
Toen realiseerde ik me dat het al licht werd. Haastig kleren aanschieten en naar buiten, voor een van de mooiste zonsopkomsten die ik ooit heb gezien. Dankzij die luide praters…
De Portrettenmaker 