Expositie Kunst 10 Daagse Bergen


Op het laatste moment kwam het bericht: “Er is ruimte voor je op de Kunst 10 Daagse in Bergen!” Broer Eldert en neef Jaap van Baar hadden geregeld dat de grote organisator achter de belangrijkste expositieruimte aan de van Blaaderenweg, Dick Min, een plekje vrijmaakte voor het boek en enkele prints van Dorp van Gedachten. Klein nadeel: er restte slechts een week om alles te realiseren. Maar het is gelukt: vanmiddag hebben we alles opgezet, waarbij Jaap en Eldert het knutsel-, timmer- en schroefwerk voor hun rekening namen. Mooi hoor, pal naast de expositie van de hoofdattractie Frans Lanting.

Dorp van Gedachten beschrijft de herinneringen, belevenissen en gedachten van mijn vader over zo’n 40 plekken in het prachtige Bergen van zijn jeugd, het dorp waaraan hij zo was verknocht. Hij heeft het boek begin dit jaar gekregen en was zo enthousiast! En wat een bijzonder moment is dit. Vorige week is mijn vader vredig gestorven, op 97-jarige leeftijd. Eergisteren hebben we hem vanuit zijn huis naar de begraafplaats gebracht, waar hij samen met mijn moeder rust. De expositie over zijn verhalen op de Kunst 10 Daagse, te midden van tientallen andere kunstenaars, is daarmee een laatste eerbetoon

Update: De belangstelling was zo groot, dat het boek een tweede druk gaat beleven!

Boek ‘Dorp van gedachten’

Het boek is er!
Wie dit blog een beetje heeft gevolgd, weet dat ik tussen alle reizen en bezoekjes aan de natuur bezig ben geweest met een serie fotobewerkingen en verhalen over het dorp Bergen, zoals zich dat manifesteert in de herinneringen van mijn vader. Een geweldig avontuur van ruim twee jaar gesprekjes over de plekken uit zijn jeugd, en bezoeken aan die plekken om daar de foto’s te maken. En nu is het er dan! Nog geurend naar nieuw boek, lekker stevig in de hand.

Druk op de foto hieronder om naar de pagina te gaan waar je het als PDF kunt downloaden. Maar geloof me: er gaan niets boven een gedrukte publicatie

De Maaltijd der Vrienden – 50 jaar later

De Maaltijd der Vrienden is terug in het Rietveld Paviljoen in Amersfoort. Dat wil zeggen: er hangt een meer dan levensgrote reproductie, als eyecatcher voor een expositie rond het 65 jarige bestaan van het paviljoen. Bij de opening 65 jaar geleden was het origineel aanwezig, in bruikleen van het Rotterdamse Booymans van Beuningen, en nu veilig opgeborgen in het depot daar.

Op het schilderij van Charley Toorop staat zij temidden van een aantal kunstvrienden die geregeld aanwezig waren in haar huis ‘de Vlerken’ in het kunstenaarsdorp Bergen Noord-Holland, zoals Gerrit Rietveld, de dichter Adriaan Roland Holst en haar zoon Edgar Fernhout. Een aantal lokale fotografen werd uitgenodigd om een werk te maken geïnspireerd op één van de artiesten op het schilderij


Ik koos Charley Toorop zelf, vanwege mijn band met het dorp Bergen en omdat ik haar schilderijen (en die van de andere Bergense School schilders) van jongs af aan heb gezien en waardeerde. En ik besloot om mijn eigen vriendenkring te portretteren rond een maaltijd die symbool staat voor onze vriendschap vanaf onze vroegere scouting-avonturen vol buitenleven: goulash in een Dutch Oven hangend boven het kampvuur. En dan net als het schilderij van Charley Toorop als compositie, een collage.

Het vuur en de goulash – heerlijke rooksmaak! – heb ik gefotografeerd in mijn achtertuin en vervolgens in bakjes meegenomen op de individuele fotoshoots. Iedereen woont inmiddels verspreid over Nederland en het was in de 2 weken die we hadden niet meer mogelijk om bij elkaar te komen. Sterker nog: ik kon één stel nog net de volgende dag op de foto zetten, waarna zij het vliegtuig namen voor een lange vakantie. Er zitten heel wat kilometers in deze afbeelding.

Eén van de leukste details vind ik wel dat het achtergrond met het bos, de bomen en de bosgrond zich daadwerkelijk bevinden vlakbij Toorop’s huis de Vlerken. In het Oude Hof, hemelsbreed 500 meter verderop. Dat was geen toeval: ik ben vaak in Bergen en wilde erg graag dat bos als referentie naar de leefwereld van Charley Toorop.

En daar hangen we dan. In het Rietveld Paviljoen. Toch leuk na een vriendschap van gemiddeld meer dan 50 jaar.

Abstracte fotografie

Abstracte fotografie is een contradictio in terminis. Zodra je iets op de foto vastlegt, dan is de afbeelding onvermijdelijk een representatie van de werkelijkheid. Figuratief dus. En abstracte kunst geeft nou juist per definitie niet de werkelijkheid weer. Vorm en kleur bestaan pro ipsis, op zichzelf en voor zichzelf. Vorm en kleur hebben een intrinsieke waarde, om er maar een handje Latijnse termen tegenaan te gooien. Hoe kan iets de werkelijkheid weergeven (fotografie) en tegelijk niet de werkelijkheid weergeven (abstract)?

Een heerlijke uitdaging en ook verdraaid moeilijk; ik heb flink wat tijd besteed aan het zoeken van een geschikt onderwerp. Zodra je herkent wat op de foto staat, dan is de foto niet meer abstract. Dan is het ‘gewoon’ een bijzondere weergave van de werkelijkheid (“Goh, dat je dat hebt gezien!”). En zodra je allerlei bewerkingen gaat doen in Photoshop, zoals vervormen of vervagen of verkleuren zodat er iets ondefinieerbaars in beeld komt, dan is het misschien wel abstracte kunst, maar geen abstracte fotografie meer (“Goh, wat… apart!”).

Als u herkent wat ik hier heb gefotografeerd, dan mag u het mij stiekem toefluisteren. Maar alsjeblieft niet in het openbaar, want als bekend wordt wat het is, dan mag ik het geen abstracte fotografie meer noemen en moet ik het kopje boven deze blog veranderen.

(Maandfoto naar aanleiding van de lezing van Iris Depassé bij Fotokring Eemland)

Wedding day in Rietveldpaviljoen

The Rietveldpaviljoen (designed by the famous Dutch architect Gerrit Rietveld) in Amersfoort is a centre to see, celebrate and create art. Next Saturday a new exhibition will be opened on street photography, entitled Paradijsvogels (Birds of paradise). There is an extensive exhibition of the Dutch street photographer Willem Wernsen. Photographers have been invited to celebrate his 70th birthday, and create a personal piece of art inspired by him. For this exhibition I made the photo Wedding day, that I mentioned previously in this blog. I am honoured to have it shown to the public in the Rietveld Paviljoen.

Memories

“I’m just browsing through some old stuff,” he said. “Do you see this map? It’s from the airport. I stole it from the Germans.”
Not true. It’s a copy of a map made by a modern copyer, probably fifteen or twenty years ago. But who cares? I know that during the war, as a child, he did break into German offices in the village, and that he did steal maps from them. But now, at the age of 96, all these memories are fading into a thick fog. Sometimes elements from different memories come together into a new story that is almost true. Almost. And that’s more than enough now, for him as well as for me.