UK | De Portrettenmaker

How to improvise in the dark

Geplaatst op 29 augustus 2022 door Henk Groenewoud

So I was in the UK this weekend, visiting my daughter. Thought it would be a good idea to enjoy the seaside and try to capture the Durdle Door rock formation with a milky way background. The weather forecast wasn´t great, but we went anyway.

At the beach I saw I had made a terrible mistake. I had taken a lightweight travel tripod from home, but at the last moment I had changed the head (the thingy that connects your tripod to the camera). I tried to assemble it, but it didn’t fit. Tripod and head were from different systems. You know that feeling when all the blood in your body seems to flush down through your toes into the sand?

There I was, thousands of kilometres flying and many hours driving from home, after sunset on a deserted beach. With just this one night, this one opportunity here. I owe my brave daughter a huge thanks that she insisted we stayed – even when it got dark and cold. And I improvised. Tried the limits of the equipment I had. For instance that 15 mm wide angle lens: Would it be possible to take pictures with a shutter speed of a whole second right out of the hand? I have shaky hands, and this lens did not have any shake reduction at all. But the wide angle saved me. You may be the judge; I think it’s good enough to present here.

The milky way was also shot out of the hand, lying down on the beach with the camera resting on the bag for support, With a full 5 seconds exposure. The result was far better than I expected.

Of course, I would have wanted pictures of the rock formation with a shutter speed of 30 seconds or more, to see details. And I would have loved to take the milky way with 20 or 30 seconds, to get more clear and profound details. And I would have wanted to use the auto – noise reduction of the camera. But it is what it is, and I am really happy with this no-tripod experiments.

The good news is: I have an incentive to once again visit this beautiful part of Dorset, with fairy tale like villages such as Lulworth and Corfe Castle village and Man O’War beach. And next time, with a complete and functional tripod.

Bye bye Londen!

Geplaatst op 20 maart 202220 maart 2022 door Henk Groenewoud

“Het verleden is een verhaal,” zegt Eckhard Tolle. Een verhaal dat je met je mee draagt in je lichaam. In je geheugen natuurlijk, maar ook als je bepaalde gebeurtenissen allang weer bent vergeten, dan nog weet je lichaam soms als vanzelf welke oude emoties daarbij speelden. Waarbij bepaalde aspecten worden uitvergroot en andere verdrongen, alsof je in de bolle spiegel kijkt.

Londen is ook een verhaal. Nog vers in mijn geheugen, en ik ben blij dat ik er was. Toevallige ontmoetingen, voedselstalletjes op Borough Market (wat ziet die paella er goed uit!) en een prachtige zonsondergang. Mooie herinneringen om mee te dragen.

Het mooie in het grauwe

Geplaatst op 15 maart 202215 maart 2022 door Henk Groenewoud

Het lijkt alsof ik in Londen zit. Maar Londen is alweer verleden tijd; ik ben terug en sorteer thuis de foto’s. Bijvoorbeeld deze hierboven met bezorgers van de Roti Brothers in Crystal Palace.

Prachtig weer toen ik aankwam. Even wachten op het mooiste licht.

Geweldig om vanaf de Tower Bridge over de Thames te kijken en de Shard te zien – bij de bouw het hoogste gebouw in Europa. Op de achtergrond de London Bridge. Hoeveel landmarks wil je op één foto?

Soms lijkt het leven wiebelig en gefragmenteerd. Grote kans dat je in de verkeerde richting kijkt 😊

En toch, er zit me iets dwars. Jaren geleden vertelde iemand mij over critical discours analyses. Wetenschappelijke analyse van teksten van een groep en het discours, het taalgebruik daarin. In dat taalgebruik zit opgesloten hoe volgens de groep de werkelijkheid in elkaar steekt, en wat daarbij als moreel goed en fout wordt gezien. Boodschap was: “Er bestaat geen objectieve werkelijkheid. Alles is een verhaal.”

“Wat een flauwekul,” dacht ik toen. Typisch zo’n uitspraak van iemand die zijn eigen vakgebied critical discourse analyses het allerbelangrijkste vond.

Maar inmiddels weet ik beter. Het is waar. Dankzij mijn spirituele leraren weet ik dat het nog erger is dat ik ooit had kunnen vermoeden. Wat wij denken te zien als werkelijkheid is alleen maar een waarneming, niets meer dan een verhaal in onze geest.

Ik moest er weer aan denken bij deze Londen foto’s. De verleiding is groot om een mooi weer verhaal te schrijven over hoe geweldig reizen toch is. Net als zo veel mooi weer reisverhalen die via social media langskomen. Maar het was geen mooi weer, behalve die eerste dag dan. En het was ook geen fijne reis.

Ik heb mijzelf de opdracht gegeven om schoonheid te vinden in de grauwe werkelijkheid. Bijvoorbeeld hoe mooi een regenfoto in Crystal Palace kan zijn.