“Beste mensen,
Vandaag was de feestelijke dag van bibliotheek Vathorst. Helaas kon niet iedereen erbij zijn. We hebben een taart met de afdruk van jouw foto in de bibliotheek. Die is uiteraard beperkt houdbaar, dus haal hem snel op!”
Tjonge, het was al bijna een jaar geleden dat ik de foto had aangeleverd. En inderdaad had ik verstek laten gaan. Maar wat een leuke verrassing! Vandaag heb ik hem snel gehaald. Hij smaakt heerlijk!
Vorige week plaatste ik een portret in COVID-tijd, van een jonge vrouw met mondkapje. Dit portret is misschien wel de tegenhanger daarvan. Geen mondkapje. Bloemen die weldra in een vaas worden geschikt en kleur in huis brengen. Ik vind het een prachtige foto, voor mij klopt hij helemaal. Hij roept vragen op. Voor wie zijn de bloemen? Op wie of op wat staat ze te wachten? Misschien staat ze wel klaar om de lente te verwelkomen!
Bent u ook zo toe aan een lenteportret met bloemen? Vraag het de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
Sneeuw! Heel even maar, met de eerste vlokken in de middag en in de avond alweer regen. Net genoeg voor een klein wit dekje en wat fraaie winterbeelden. In het donker heb ik Amersfoort bezocht, weer even naar de Koppelpoort. De tijd was maar kort en ik hoopte zó op een paar mooie romantische plaatjes. En ja, kijk eens! Romantischer kan een fotoshoot toch niet zijn?
Als u ook eens zo’n romantische fotoshoot wilt, vraag dan gerust naar de mogelijkheden. Sneeuw kan ik niet altijd garanderen, maar heus: een foto in de druipende regen kan ook super-romantisch zijn!
Heel veel sneeuw gewenst – en zonder ongelukken en andere narigheid – door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Waarschijnlijk heeft u het niet gemerkt, maar de zon is gisteravond alweer een minuut later ondergegaan. Uiteraard is de zonnewende zoals gebruikelijk gepland op maandag 21 december en wel om 11:02. Niets wijst er op dat het Universum zich daar niet aan wil houden. Maar heus, inmiddels wordt het ’s avonds alweer een minuut later donker. Het vroegste punt is enkele dagen geleden bereikt. De ochtenden ijlen nog wat na. Elke dag komt de zon nog wat later op totdat op de 29e ook daar het keerpunt is bereikt. Dan krijgen we zowel in de ochtend al in de avond elke dag wat meer licht.
De donkere dagen voor Kerst bieden geweldige mogelijkheden voor nachtfotografie. Ik houd ervan om in het donker buiten te zijn. De geluiden, de geuren en ook de kleuren zijn anders; er hangt een sfeer alsof er elk moment iets kan gebeuren.
Afgelopen week was ik ’s in Amersfoort. Nauwelijks mensen op straat; één van de gevolgen van de COVID-pandemie. Rondlopend van de prachtige Koppelpoort, naar de Groenmarkt en Muurhuizen waande ik me eeuwen terug in de tijd. Uit de Sint Joriskerk op het hof klonk het prachtig gezang van klassieke kerstliederen. Wat een bijzondere ervaring!
Hier enkele resultaten van het bezoek. Portret van Amersfoort bij nacht. Smaakt naar meer, wat mij betreft. Een heel fijn weekeinde gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Pfff, wat een hitte de afgelopen weken. De langste hittegolf ooit. Het einde is in zicht: de temperaturen dalen en we gaan weer richting herfst. Op de Hoorneboegse heide heeft de zon haar laatste warme ondergang uitbundig gevierd. Paarse heide in de gouden gloed, prachtig!
Ik heb zin in de herfst. En ik heb zin om een paar mooie herfstportretten te maken met stemmige kleuren. Heb je ook zin in de herfst?
De Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort)
De regen gisteravond was veelbelovend. Ik hoopte er al op; ideale omstandigheden. Lekker vroeg uit bed en het bos in van Einde Gooi op zoek naar zonneharpen. Gods licht, de stralen uit de hemel.
En ja hoor, wat een prachtig plekje! Na een paar foto’s besloot ik te wachten tot er mensen zouden verschijnen. Ik heb niet gevraagd of ik een portretfoto mocht maken – het ging me nu om het totaalbeeld. Een portret zou ook vast heel mooi zijn geworden. Misschien een volgende keer.
Welke spreekt je meer aan: de foto zonder mensen, of de foto’s met mensen? Laat het weten aan de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort)
Ik had verwacht dat hij door zou fietsen maar hij stopte. ‘Ik heb vroeger ook foto’s gemaakt,’ vertelde hij, en er kwamen verhalen over dromen, reizen, avonturen en vooral kijken naar al het mooie om je heen. Voor ik het wist stonden we een half uur te praten.
‘Misschien moet ik ook maar weer eens een camera oppakken,’ besloot hij, waarna hij zijn weg vervolgde.
Twee willekeurige passanten. Twee werelden die elkaar even raakten.
Eerder schreef ik over het Gouden Uur. Het moment vlak na zonsopkomt of vlak vóór zonsondergang waarin de zon haar gouden stralen over de wereld uitstrooit.
Deze keer dan het Blauwe Uurtje. Dat is het moment waarop de zon zich nog of al onder de horizon bevindt, dus vlak vóór zonsopkomst of na zonsondergang. Het licht verdwijnt en de hemel kleurt alles blauw. Soms duurt het blauwe uur maar kort, en worden de kleuren na een minuut of tien al grijzer en donkerder. Soms heb je geluk, en duurt het wat langer. Het gekke is dat je dit bijna altijd kunt zien, soms zelfs met bewolkte hemel. Maar de overgang nacht/dag en dag/nacht is zo gewoon, dat je zomaar vergeet te kijken.
De foto boven is genomen in Dublin. Het regende, maar ik wilde toch even naar buiten. Terwijl ik op de natte pier slenterde, trok de hemel op met een intens blauwe gloed als resultaat.
De foto onder is in Wimereux, Frankrijk. De blauwe gloed mengt zich met het roze van de door zon en stad verlichte wolken. Niet vergeten: vanavond of morgenochtend even kijken!
De Rembrandt foto van vorige keer was paars, en voorlopig blijf ik even bij die kleur. In augustus en september bloeit de heide namelijk op zijn mooist, en veranderen de heidevelden in een ware paarse zee. Ik ben er dol op. Er zijn genoeg heidevelden bij mij in de buurt, maar ik wilde al langer eens de zonsopkomst en zonsondergang in de glooiende hellingen van de Posbank vastleggen. Dus toen de weersverwachting goed was, pakte ik mijn tentje en ging op pad.
Ik was er niet de enige. Integendeel – de Posbank is een populaire bestemming en het was me dan ook een drukte van jewelste. Overal liepen fotografen die hetzelfde idee als ik hadden. En daartussen gewone wandelaars en natuurgenieters. Lang verhaal kort: het was heerlijk. Hieronder een impressie van een warme dag op de Posbank. Mocht u zelf graag een outdoor fotoshoot in paars willen, aarzel dan niet en stuur een mailtje. Dan maken we nu alvast een afspraak voor volgend jaar.
Wat een lieve mensen! Ze kwamen net van het Rijksmuseum, een tentoonstelling van Erwin Olaf. Nog helemaal in fotosfeer, en ik mocht hen best op de foto zetten. “Misschien ben jij wel de nieuwe Erwin Olaf!” lachten ze.
Vrijdag had ik voor de film Yesterday, waar ik met een verstokte Beatle-vriend naartoe ging, nog een uurtje over. Ik kom niet vaak meer in Amsterdam, dus besloot wat straatfotografie te doen. Een uitdaging ver buiten mijn comfort zone: ik moet aardig wat weerstand overwinnen om wildvreemden aan te schieten met de vraag of ik hen zomaar mag fotograferen. Gelukkig levert het naast leuke foto’s vaak ook heel leuke gesprekjes op.
De stad is een prima locatie voor portretfoto’s. Als je houdt van terrasjes, het geroezemoes en leuke straatjes, dan staat niets je in de weg om zo’n plek te kiezen voor jouw fotoshoot. Het kan verrassend andere plaatjes opleveren. Natuurlijk moet zo’n plek wel bij je passen, en om eens te spelen met die gedachte heb ik hier vier tips die je te helpen bij het kiezen van een locatie.
2. Welke sfeer zou je willen op jouw foto? Rustiek, energiek, stoer, hard, mysterieus? Het is leuk om te kijken of de locatie die sfeer kan versterken. Bij rustiek denk ik aan theetuinen, landhuizen, parkjes en vee in weilanden. Bij energiek denk ik aan bedrijvigheid, ambachten of sportiviteit. Bij hard aan glas en staal en betonnen constructies. Zo kun je bij elke sfeer een passende locatie bedenken.
3. Wil je iets van jezelf laten terugkomen in de locatie? De omgeving waarin je je bevindt kan iets vertellen over jou. Misschien wat je werk is of je bedrijf. Misschien je thuis: je favoriete stoel, het drukke behang, je oude keukentafel. Of je hobby: je groentetuin, je boekenkast, je auto of je schaakclub. De omgeving kan zelfs een verlangen of een wens uitdrukken: een luchthaven, een oerwoud of de coulissen van een toneel. Wat zou jij van jezelf willen laten zien?
4. Overweeg een bijzondere, misschien iconische locatie. Nederland heeft heel wat plekken die een prachtige omgeving kunnen vormen voor portretfoto’s. Vuurtorens. Kastelen. Grachten. Treinwagons. Voor bijzondere locaties hoef je vaak niet eens zo ver te gaan. Kijk de komende dagen maar eens in je eigen omgeving. Ik ben ervan overtuigd dat je overal perfecte plekken ziet voor jouw volgende fotoshoot.
En net als Erwin Olaf en die lieve voorbijgangers op de Amsterdamse Singel ben ik er altijd voor in om iets nieuws of iets onverwachts uit te proberen voor jouw perfecte portret!
De Portrettenmaker 