“Hoe gaat het?” vroeg een vriendin. “Goed,” zei ik, en was vervolgens vier uur lang aan het vertellen. Over de reis. Vertellen over reizen is leuk.
Vanochtend kwam de zon op door de bomen. Oranje hemel, mistige achtergrond. Ik zag de wirwar van takken en dacht: Dat lijken mijn verhalen wel! Jazeker, er zit structuur in. Maar de verhaallijntjes krioelen door elkaar. Lijntjes komen samen, en vormen een boom. Samen vormen de bomen een bos. Als je er licht op laat schijnen, zie je hoe complex alles in elkaar zit. En hoe mooi.
Bomen die het zicht belemmeren. Of toch niet? Opeens een verrassend doorkijkje.
Laat het licht schijnen. Fiets naar het onbekende. In het vertrouwen dat het fietspad wel zal doorgaan, en dat de mist niet opeens het einde van de wereld blijkt te zijn.
De lente is in aantocht. Klimatologisch is hij er al, want voor de weerstatistieken wordt 1 maart als startdatum beschouwd. Maar de astronomische lente is de enige echte, en die is dit jaar voorzien op 20 maart om 10:37.
En tja, met die lente wordt ik altijd helemaal tureluurs. Er komt zo veel moois tevoorschijn, en al dat moois wil gezien worden! Vandaar deze keer drie totaal verschillende foto’s. Wat ik al zei: specialiseren op één type foto lukt me gewoon niet.
De zonsopkomst en de krokussen spreken voor zich. Maar wat doet die vogel erbij? Het is de middelste bonte specht – een tikje kleiner dan de heel algemene grote bonte, en fors groter dan de kleine bonte specht. Altijd goed herkenbaar aan zijn rode petje en zijn bleke snoet. Behalve aan het eind van de zomer wanneer de jonge grote bonte spechten uitvliegen, want die lijken er verdraaid veel op. Elk jaar stijgt dan ook rond die tijd het aantal waarnemingen van de ‘middelste bonte specht’ spectaculair.
Enfin, terwijl ik op de grond de krokussen op de foto zette, vloog boven mijn hoofd deze middelste bonte specht foeragerend van boom tot boom. Af en toe zat hij even stil om luid roepend zijn territorium af te bakenen. Ik kan daar zo van genieten!
Groepsexcursies zitten er nu nog even niet in. Maar wilt u ook eens mee om al dat moois te fotograferen, vraag dan naar de mogelijkheden voor een persoonlijke foto-excursie. Warme lentegroet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Ook zo genoten van het zonnetje vandaag? Het is niet te geloven. Een week geleden bevroor ik in een tent. Flink wat sneeuwfoto’s liggen nog te wachten om de wereld in gestuurd te worden. En dan breekt opeens de lente los. Laat die winterfoto´s maar even liggen, ik ga nu voor de lente!
De krokussen en de sneeuwklokjes staan uitbundig te bloeien. Een prachtige plek ook om even te mijmeren – én om daarvan een portretfoto te maken.
Vandaag wordt het weer zulk mooi weer. Ga jij er ook op uit? En waar ga je dan naartoe? Ik denk dat ik nog een keer naar Amelisweerd ga. Misschien komen we elkaar daar wel tegen. Zoals de bezoekster die onderstaande actiefoto maakte 🙂
Warme groet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Bijna december, en nog zó veel paddenstoelen in het bos die op de foto willen. Maar ja, de Portrettenmaker is nu eenmaal niet de Paddenstoelenportrettenmaker. Twee blogjes over paddenstoelen is méér dan genoeg. Nu weer over mensen.
Vaak probeer ik mensen te prikkelen: Wil je iets met een mysterieuze blik, wapperende gordijnen, iets vrolijks en uitgelaten of juist meer ingetogen en sereen? Meestal is het antwoord: “Gewoon, een mooie foto” Nu dan, ter inspiratie dit kleine project van mijzelf. Al lang had ik dit beeld in mijn hoofd, van iemand die zich loswerkt uit een boom. Een symbiose van mijn twee favoriete onderwerpen, mensen en natuur. En een voorbeeld dat een portret zoveel méér kan zijn dan gewoon een foto.
De mogelijkheden zijn eindeloos. In welke wonderlijke wereld zou jij jezelf wel eens willen zien? Welk magisch, mysterieus of avontuurlijk idee trekt je aan? Doe eens gek. Misschien realiseren we samen in het komende jaar wel dat portret! Fijn weekeind gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Excuses, het was niet mijn bedoeling om alwéér een blogje te schrijven over paddenstoelen. Hoe mooi ik ze ook vind: “Oh… Alweer paddenstoelen…. Gaap!”
Maar dit is heus bijzonder. Bij het bewerken van foto’s die ik voor een boek had gemaakt, viel me opeens iets op. Als je heel sterk inzoomt, is op de foto te zien hoe de paddenstoel sporen loslaat! Kijk maar eens naar de uitsnede hierboven. Héél kleine stipjes. Logisch natuurlijk, iedereen weet dat paddenstoelen zich voortplanten door middel van sporen. Maar om dat zomaar te zien, totaal onverwacht!
Nou ja, dan wil je natuurlijk meer. Zojuist ben ik nog even het bos ingegaan, om te kijken wat je in het donker ziet. En verdraaid…. Al vijftig jaar loop ik in de bossen, overdag en ’s nachts, maar dit had ik nog nooit gezien. Er blijft zo veel te ontdekken in de natuur!
Vooruit, hieronder dan toch nog even wat andere foto’s van deze weken.
Wilt u ook eens op een ontdekkingsreis in de natuur? Vraag naar de mogelijkheden van een foto-excursie op maat bij de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
De meest bizarre ervaring was met de dennenorchis. Een piepklein orchideetje met bloempjes van enkele millimeters. “Ze moeten hier toch staan,” mompelde mijn vader. “Ik heb ze vorige week nog gezien.” Het was een klein kommetje in het duin waar ze tot vlak langs het pad moesten groeien.
Maar hoe we ook zochten, we vonden niets. Na vijf minuten gaven we het op. “Jammer,” zei ik teleurgesteld. Ik had nog nooit dennenorchissen gezien.
Toen viel mijn oog op een klein wit vlekje. Ik viel op mijn knieën en riep enthousiast: “Ik heb er één!” En nog een. En daar, nog een! Het was alsof alle orchideetjes tot dit moment hadden gewacht om uit de grond op te duiken. Overal om ons heen bleken ze te staan, en we hadden er al die tijd gewoon overheen gekeken!
Ik moest hier gistermiddag weer aan denken. Wilde nog even snel een paar paddenstoelenfoto’s maken, liefst ook van die kleine melkzwammetjes. Ik liep het bos in, en het viel me in eerste instantie wat tegen. Geen paddenstoel meer te zien. Ze zouden toch niet al weg zijn? Dat kán gewoon niet. Het heeft nog niet gevroren!
Diep in het bos zag ik de eerste. Mooi, die was binnen! Het begon al aardig donker te worden, en moest het uiterste uit de camera persen om nog wat licht te kunnen vangen. En toen begon het. Overal doken ze op. Tussen de bladeren op de grond, op de bemoste stammen, overal!
Toen het zó donker werd dat het niet meer lukte om fatsoenlijke foto’s te maken keerde ik terug, vrolijk uitgezwaaid door een onvoorstelbare massa paddenstoelen.
Op deze pagina een selectie van het bezoekje aan het Philips de Jonghpark in Eindhoven afgelopen zaterdag, en aan Birkhoven Amersfoort / De Bergjes in Soest.
Wil jij ook leren hoe je dit soort macro foto’s kunt maken? Vraag naar de mogelijkheden voor een persoonlijke excursie aan de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Och mensen, wat is het buiten soms mooi! We hebben al wat mistige ochtenden gehad deze herfst, maar deze was fenomenaal. Ik moest mezelf wel even dwingen om uit bed te komen, want bij de eerste blik uit het raam bleek mijn straat kraakhelder.
Maar de mist was voorspeld en de lucht voelde vochtig, dus ik ben toch maar snel op de fiets gestapt.
Flink doorfietsen door het donkere bos om juist vóór zonsopkomt op de plek te zijn. En wat een beloning kwam er!
Toen de zon wat hoger kwam, verschenen de eerste hardlopers en wandelaars met hond. En iedereen knikte elkaar toe, want iedereen voelde hetzelfde. Uniek om daar op die plek getuige te zijn van zoveel moois.
Mocht u ooit een portret willen maken bij zonsopkomst in de mist, dan sta ik voor u klaar. Groet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Afgelopen week ben ik meermaals begonnen aan een kleine boswandeling om vervolgens hopeloos te verdwalen in mijn natuurbeleving en pas na vele uren weer opgetogen thuis te komen. Wat is het mooi buiten! Het Speulderbos, de bossen van Maartensdijk en Eyckenstein op de Utrechtse Heuvelrug, allemaal even mooi.
De rijke oogst aan paddenstoelenfoto´s deed me denken aan artikelen die ik las: de een op een facebook groep over enthousiast paddenstoelen plukken in de natuur, de ander op de site van de Nederlandse Mycologische Vereniging over vergiftigingen. Ik ben een groot voorstander van ‘terug naar de natuur’ en moestuinen en zelf kweken en zo. Maar het idee dat natuur altijd smakelijk en goed en fijn en lieflijk is, is absurd. De ergste gifstoffen, de ergste ziekten komen uit de natuur, zijn daar inherent onderdeel van. Zeker bij paddenstoelen worden vaak vergissingen gemaakt, of blijken soorten toch niet zo onschuldig als altijd werd gedacht. Na het lezen van de pagina over vergiftigingen vergaat me de lust ook altijd een beetje. Ik houd me wel bij mijn bakje champignons en mijn zelfkweek-pakketten en verzamel de natuur alleen op beeld.
En jij, eet jij zelfgeplukte paddenstoelen?
Fijne week gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
Ik ben dol op bossen. Altijd al geweest. Iets met eindeloos dwalen en mysterieuze oerkrachten en om elke bocht een verrassing en zo. Te veel jongensverhalen gelezen, denk ik, en nog steeds een beetje een dromer. Wat die oerbossen betreft woon ik prima hier in Hollandsche Rading. Het dorp ligt aan de rand van de Loosdrechtse Plassen en de Utrechtse Heuvelrug, en welke kant je ook oploopt: dwalen kun je. Richting Lage Vuursche door oud gemengd loof- en naaldbos. Richting Hilversum over heideterreinen. Richting Loosdrecht door het prachtige Einde Gooi, waar deze foto’s zijn genomen.
Zou je ook wel eens eindeloos willen dwalen door deze bossen? Kom gerust eens langs. Het dorp heeft geen winkels, maar wel een klein treinstation. Combineer een wandeling in de prachtige natuur met een fotoshoot, binnen of buiten. Een lekker dagje uit, en ook nog een prachtige herinnering om mee naar huis te nemen. Je zult er geen spijt van krijgen.
Een fijne nieuwe week gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
De Portrettenmaker 