Op 1 april veranderde alles. Het beeld is wat onduidelijk. Er zijn stenen, golven, wind. Maar waar zijn de kleuren, de horizon? Wat doet de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche), hier op het strand van Den Helder?
Er moet iets gebeurd zijn…
De nieuwe Beleef Vathorst is uit! Het was weer enorm leuk om op pad te gaan voor foto’s. Deze keer waren het de StadsWormerij, het interieur van Leonie en Coen Spierenburg, de oud-stadsecoloog van Amersfoort Fenneke van der Vegte en het nieuwe appartementencomplex tegenover station Vathorst.
De artikelen zijn te lezen op https://www.vathorst.nl/over-vathorst/beleef-vathorst/beleef-vathorst-nr-49/
Warme groet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
Het lijkt een schilderij, of een enorm bewerkte foto. Maar dit beeld kwam bijna rechtstreeks uit de camera. Bijna, want de foto was uitzonderlijk donker. De zon was juist onder en ik was op de terugweg (net als bij de Schotse hooglanders laatst) toen de reeën daar stonden. Scherpstellen kon alleen handmatig. Met een ISO van 3.000 was foto nog altijd zwaar, zwaar onderbelicht. Maar tot mijn verbazing was het resultaat geweldig! De enige bewerkingen waren maximaal oplichten, maximaal ruis wegwerken en de gammacorrectie iets opschroeven. Aan de kleuren hoefde ik verder niets te doen; dit prachtige kunstwerk zat al verborgen in de camera. Het blauwe licht is een kenmerkt van wat het ‘blauwe uurtje’ wordt genoemd: de periode nét na zonsondergang (of net voor zonsopkomst) waarin alleen het blauwe licht, verstrooid door de dampkring, aanwezig is.
Wat een geweldige verrassing!
Vorige week plaatste ik een portret in COVID-tijd, van een jonge vrouw met mondkapje. Dit portret is misschien wel de tegenhanger daarvan. Geen mondkapje. Bloemen die weldra in een vaas worden geschikt en kleur in huis brengen. Ik vind het een prachtige foto, voor mij klopt hij helemaal. Hij roept vragen op. Voor wie zijn de bloemen? Op wie of op wat staat ze te wachten? Misschien staat ze wel klaar om de lente te verwelkomen!
Bent u ook zo toe aan een lenteportret met bloemen? Vraag het de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
Toeval. Serendipiteit. Karma. Het leven is één groot weefsel van gebeurtenissen die op je pad komen, deels omdat je zelf op pad gaat en deels omdat er gewoon van alles op je pad komt. Jazeker, natuurfotografie is een kwestie van plannen en tijd vrijmaken en duizend keer op pad gaan om die éne foto te maken. Maar het is ook gewoon toeval.
Het zou een heldere, koude avond worden en ik besloot spontaan nog even op pad te gaan naar een plek waar ik tien jaar geleden wel eens kwam, om te kijken of daar nog altijd reeën waren te zien. Niet eens om te fotograferen, meer om te verkennen of het zin had later nog eens terug te komen en dan op de juiste plek af te wachten.
Ja, de reeën lieten zich zien. Prachtig zelfs, en ik heb zowaar wat foto’s gemaakt. Maar teruglopend zag ik de laatste restjes zonlicht, en de Schotse hooglanders die terugkeerden naar de schaduwen. Een unieke kans, en oh nee, de zon was al bijna onder! Ik snelde naar de zon en kon me nog nét even achter hen plaatsen.
Plannen, geduld en veel uren buiten. En als er dat wat geluk bij komt, is alles goed.
Veel geluk gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
Ik ben een dromer, dol op sprookjes. Met groot plezier tover ik de wereld om tot een grote fantasie vol avontuur. Misschien dat ik daarom ook fotobewerking zo leuk vind. Een nieuwe werkelijkheid laten ontstaan uit vormgegeven verbeelding; een werkelijkheid waarin het heerlijk toeven is.
Heb je ooit wel eens in een wolk van vuurvliegjes rondgelopen? Het is magisch. Ik heb het geluk gehad dat meermalen te hebben mogen meemaken. Hier in Nederland, op warme zomernachten, en in het buitenland waar ik met mijn tentje tussen de dansende lichtjes stond.
Die sfeer heb ik in deze foto proberen terug te halen. Een gewone foto van een boswandeling, genomen met mobieltje, omgetoverd tot een sprookje. Heerlijk!
Sprookjesgroet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)
Gedwongen rust. Al een jaar. En eindelijk, eindelijk lijkt het er op dat we na een enorm lange winterslaap weer naar buiten kunnen. Voorzichtig nog, want er zijn zo veel onzekerheden. Ik houd mijn hart vast voor wat we daarbuiten gaan aantreffen.
Ik heb dit jaar vrijwel geen pogingen ondernomen om nieuwe portretten te maken. Niet zozeer voor mijzelf, maar vooral voor de mensen om mij heen was het beter om zo ver mogelijk bij iedereen vandaan te blijven. En nu begint het weer te kriebelen.
Deze week waren we bezig met een kunst challenge in de familie. En ik ben weer naar buiten gegaan. Een van de resultaten was dit portret, een tijdsbeeld dat we een jaar geleden voor onmogelijk hadden gehouden. Nog even volhouden!
De lente is in aantocht. Klimatologisch is hij er al, want voor de weerstatistieken wordt 1 maart als startdatum beschouwd. Maar de astronomische lente is de enige echte, en die is dit jaar voorzien op 20 maart om 10:37.
En tja, met die lente wordt ik altijd helemaal tureluurs. Er komt zo veel moois tevoorschijn, en al dat moois wil gezien worden! Vandaar deze keer drie totaal verschillende foto’s. Wat ik al zei: specialiseren op één type foto lukt me gewoon niet.
De zonsopkomst en de krokussen spreken voor zich. Maar wat doet die vogel erbij? Het is de middelste bonte specht – een tikje kleiner dan de heel algemene grote bonte, en fors groter dan de kleine bonte specht. Altijd goed herkenbaar aan zijn rode petje en zijn bleke snoet. Behalve aan het eind van de zomer wanneer de jonge grote bonte spechten uitvliegen, want die lijken er verdraaid veel op. Elk jaar stijgt dan ook rond die tijd het aantal waarnemingen van de ‘middelste bonte specht’ spectaculair.
Enfin, terwijl ik op de grond de krokussen op de foto zette, vloog boven mijn hoofd deze middelste bonte specht foeragerend van boom tot boom. Af en toe zat hij even stil om luid roepend zijn territorium af te bakenen. Ik kan daar zo van genieten!
Groepsexcursies zitten er nu nog even niet in. Maar wilt u ook eens mee om al dat moois te fotograferen, vraag dan naar de mogelijkheden voor een persoonlijke foto-excursie. Warme lentegroet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Deze week deed zich in de atmosfeer een bijzonder fenomeen voor: fijn zand uit met warme winden uit de Sahara aangevoerd. Op satellietfoto’s was de wolk goed te volgen. In de loop van honderden miljoenen jaren is dat al vaak gebeurd; zó vaak dat het woestijnstof in Europa dikke lagen löss heeft gevormd. Bijvoorbeeld in Limburg.
Op sommige plekken veroorzaakte het stof fraaie rode zonsopkomsten en – ondergangen. Hier op de Hoorneboegse heide was de hemel een kwartiertje vóór zonsopkomst op zijn mooist. Maar ook zonder rood is het een apart gezicht: dat bleke zonnetje in die grauwe sluier.
Dit soort natuurverschijnselen roepen bij mij altijd een oergevoel op: hoe bijzonder is het om op deze planeet te wonen, de Sahara te kunnen zien en de werking van wereldwijde klimaatsystemen, en nu getuige te zijn van processen die in honderden miljoenen jaren ons landschap vorm hebben gegeven. Wat bof ik dat ik dit soort dingen mag meemaken!
Warme groet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
Ook zo genoten van het zonnetje vandaag? Het is niet te geloven. Een week geleden bevroor ik in een tent. Flink wat sneeuwfoto’s liggen nog te wachten om de wereld in gestuurd te worden. En dan breekt opeens de lente los. Laat die winterfoto´s maar even liggen, ik ga nu voor de lente!
De krokussen en de sneeuwklokjes staan uitbundig te bloeien. Een prachtige plek ook om even te mijmeren – én om daarvan een portretfoto te maken.
Vandaag wordt het weer zulk mooi weer. Ga jij er ook op uit? En waar ga je dan naartoe? Ik denk dat ik nog een keer naar Amelisweerd ga. Misschien komen we elkaar daar wel tegen. Zoals de bezoekster die onderstaande actiefoto maakte 🙂
Warme groet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).
De Portrettenmaker 