IJspracht

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Vindt u het ook zo moeilijk om de ogen open te houden, om niet alleen te kijken maar ook te zien? Ik wel. Te vaak leef ik in een wolk van kleine gedachten en associaties die mijn blik vertroebelen; een mist van koffie die ik straks ga zetten, licht dat zo snel verandert en de vele vogels die ook in de winterochtenden zingen en dan opeens: oh ja, ik was ergens mee bezig. Mediteren of speuren naar diersporen.

Afgelopen weekend was ik vroeg op pad om de nachtvorst vast te leggen. Op de fiets zoekend naar fraaie witte landschappen realiseerde ik me opeens dat ik stiekem zat te genieten van de mooie ijsvormen in de bevroren plassen. Associaties met vroeger, toen ik als klein jongetje in de ijsplassen op het gras stond te staren naar die prachtige bevroren wereld daaronder, mij inbeeldend dat ik een piepklein menneke was dat leefde tussen het gras in die kleine, bevroren wereld.

Wacht even! Ik stopte. Prachtige vormen, zei je. Waarom fiets je dan door op zoek naar mooie landschappen? Waarom sta je dan niet even stil bij die mooie vormen op de grond?

Ik heb de landschappen maar gelaten voor wat ze waren, en verder vooral veel naar de grond gekeken. Me voorstellend hoe de watermoleculen die nacht elkaar grepen en groeien in sierlijke kristallen golven.

Ik ben benieuwd: vind u dit soort vormen ook zo mooi, of is dat een afwijking van mij?

Winterse groet van door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Nachtvorst

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Vanochtend werd ik wakker met in mijn hoofd een beeld van grote leegte. Alleen de rand was over.

Ik keek naar buiten. Het vroor. Een wereld vol berijpte schoonheid lonkte.

Mooie dag gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Druppels

Geplaatst op door Henk Groenewoud

“Kun je een foto van een druppel maken?” vroeg ze. “Zo een die opspringt uit het water? Het is voor op mijn website.”

Ik had dat nog nooit gedaan, dacht even aan mijn jeugdheldin Pippi Langkous (“…dus ik denk dat ik het wel kan!”) en nam de uitdaging aan. De grijze dagen van begin januari waren perfect om lekker rustig te experimenteren met deze binnen-klus.

Om dit soort foto’s te maken kun je voor honderden euro’s druppel-installaties kopen met infrarood triggers en snelle flitsen. Ik koos voor de buurman-en-buurman oplossing: een douchekop, een zwabber, een trechter, stukje stof en flink wat ducktape om de boel bij elkaar te houden.

De eerste test met een zwarte achtergrond was meteen raak. Mooie spetters, mooie druppels en op de laatste foto een vallende druppel die precies op de opspattende druppel botst. A je to, klus geklaard! Dat wil zeggen: de klant kreeg natuurlijk de mooiste foto met een witte en gekleurde achtergrond. Deze zwarte experimenten zijn voor hier.

Heeft u ook een uitdagende, grensverleggende fotowens? Vraag het aan de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)

Een héél kleine Kerstgroet

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Wat een jaar, zeg. Ik verwacht dat nog lang zal worden gesproken over het jaar waarin Covid-19 de wereld veranderde. Alles is nu anders. Opeens zien we hoe kwetsbaar het kleurrijke leven was. Hoe fijn de zorgeloosheid. Het liefst willen we snel weer terugkeren naar die oude vertrouwde omgeving met volle straten, volle vliegtuigen en volop feesten.

De stroom onder de oppervlakte intrigeert me. De dingen die we niet zien, maar die als langzaam bewegende aardschollen de wereld vormen. De miljarden mensen in delen van de wereld waar géén toegankelijke gezondheidszorg is en waar de overheid géén steunpakketten kan verzorgen. De economische opkomst van Azië en de morele teloorgang van de Verenigde Staten. En de groepen mensen die vervolgens de ene kant op willen tegenover de groepen mensen die de andere kant op willen…

De wereld zal vanaf 2020 anders zijn. Zo is het altijd al geweest. Al meer dan tweeduizend jaar wordt geschreven over de toenemende complexiteit van de samenleving, over de snelle veranderingen en de onzekerheid die dat met zich meebrengt. Zekerheid is een illusie. Alles is in beweging, alles stroomt, panta rhei. Wie Eckhart Tolle heeft gelezen weet: de enige werkelijkheid die bestaat is het Nu. Het verleden is een herinnering, de toekomst bestaat nog niet. En hoe moeilijk het Nu ook kan zijn, angstige gedachten zijn maar verhalen die we zelf verzinnen. Ook na 2020 zullen mensen weer in staat zijn om rijk en gelukkig te leven – al zal dat misschien op een manier zijn die ik me nu nog niet kan voorstellen.

Kerst wordt dit jaar anders. Kleiner. Daarom hierboven een héél kleine kerstkaart met een héél klein kerst-en-nieuwjaarswensje. Kerstboompjes van een paar millimeter doorsnede, en kerstballetjes van ééntiende millimeter. Het bekertjesmos is ook millimeterwerk. En de piepkleine paddenstoeltjes hieronder groeien tussen de schubben van een Douglas-sparrenappel. Klein, maar zo mooi!

De donkere dagen lijken misschien donkerder dan ooit. En toch zit stiekem overal schoonheid verstopt. Hoe klein ook, een mooie Kerst en het allerbeste voor 2021 gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Nachtportret Amersfoort

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Waarschijnlijk heeft u het niet gemerkt, maar de zon is gisteravond alweer een minuut later ondergegaan. Uiteraard is de zonnewende zoals gebruikelijk gepland op maandag 21 december en wel om 11:02. Niets wijst er op dat het Universum zich daar niet aan wil houden. Maar heus, inmiddels wordt het ’s avonds alweer een minuut later donker. Het vroegste punt is enkele dagen geleden bereikt. De ochtenden ijlen nog wat na. Elke dag komt de zon nog wat later op totdat op de 29e ook daar het keerpunt is bereikt. Dan krijgen we zowel in de ochtend al in de avond elke dag wat meer licht.

De donkere dagen voor Kerst bieden geweldige mogelijkheden voor nachtfotografie. Ik houd ervan om in het donker buiten te zijn. De geluiden, de geuren en ook de kleuren zijn anders; er hangt een sfeer alsof er elk moment iets kan gebeuren.

Afgelopen week was ik ’s in Amersfoort. Nauwelijks mensen op straat; één van de gevolgen van de COVID-pandemie. Rondlopend van de prachtige Koppelpoort, naar de Groenmarkt en Muurhuizen waande ik me eeuwen terug in de tijd. Uit de Sint Joriskerk op het hof klonk het prachtig gezang van klassieke kerstliederen. Wat een bijzondere ervaring!

Hier enkele resultaten van het bezoek. Portret van Amersfoort bij nacht. Smaakt naar meer, wat mij betreft. Een heel fijn weekeinde gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Ehh… herkenbare stijl? Plezier!

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Ik heb het geprobeerd, maar het lukt me gewoon niet. ‘Zorg voor een uniforme uitstraling van je foto’s, zodat je herkenbaar wordt. Vind je eigen stijl. Zekerheid, daar houden klanten van.’

Tja…. ´Ze´ hebben natuurlijk gelijk. Ik ga zelf ook naar de slager voor een vegetarische worst, en naar de kapper voor een knipbeurt. Nooit andersom. Helaas, ik ben niet in de wieg gelegd voor uniformiteit. De eerste keer iets uitproberen, struikelend en weer opstaand en tot op het bot ‘Maar-hoe-dan-toch?’ uitzoekend, dat vergt alles wat je in je hebt. Zo´n zoektocht afronden met een prachtig resultaat geeft een geweldige kick. De volgende keer ga je vol enthousiasme aan de slag: je wéét dat het mooi wordt! Maar bij de derde keer van hetzelfde word ik al onrustig.

Ik heb er lang over nagedacht. Mijn eigen stijl. Mijn signatuur. Moet ik mij misschien dan toch maar beperken tot één type foto, en dat herhalen en herhalen en herhalen en herhalen en…? Goeie genade, dat zou een straf zijn.

Opeens realiseerde ik me: Plezier, daar gaat het om! De lol in het uitwerken van ideeën. Soms puzzelen, soms bezig zijn met mensen die er óók plezier in hebben en de fotoshoot beleven als een vrolijk uitje. Of als iemand misschien tegen de fotoshoot heeft opgezien, de opluchting achteraf en vooral ook de blijdschap met de resultaten!

Nog zó veel dingen die ik wil uitproberen. Nog zo veel ideeën. Dus deze keer wéér iets anders: huisdierfotografie. Met mijn eigen herkenbare stijl: Plezier!

Fijne zondag gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Virtuele vakantie in Venetië

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Zo halverwege het jaar kwam het idee voor een virtuele vakantiefoto. Bijna niemand is dit jaar op vakantie gegaan. Sommigen omdat het niet mocht, anderen omdat ze de verantwoordelijkheid voelden om Het Virus niet verder te verspreiden. En weer anderen omdat ze door alle ellende hun baan kwijtraakten of omdat ze domweg niet van reizen houden. Zó veel redenen om thuis te blijven.

“Als jij een foto van jezelf zou willen ergens op de wereld, waar zou het dan zijn? Welke plek zou je willen bezoeken?” vroeg ik.

“Venetië!” antwoordde ze meteen.

En dus gingen we op reis. Onze eerste stop was een brug in de buurt, tijdens een zonnige dag. Uit de fotoshoot aldaar heb je eerder deze kunnen zien.

Daarna reisden we verder over het internet, op zoek naar achtergrondfoto’s. Er zijn heel wat stockbureau’s die prachtige foto’s uit de hele wereld aanbieden, maar onze reis was low-budget en dus zochten we verder. Zo’n achtergrondfoto moet een bepaalde kwaliteit en grootte hebben, beter dan de gemiddelde Facebook of Instagram foto. En toen bleek dat we de reis verkeerd-om waren begonnen. We vonden wel geschikte achtergronden, maar die pasten geen van alle bij het perspectief van onze brugfoto’s. “Niemand neemt een brug in Venetië op deze manier!” jammerde ik. “We hadden eerst een achtergrond moeten zoeken, en daarna onze de brugfoto’s passend moeten maken!” We waren hopeloos verdwaald tijdens onze reis.

Als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Juist op dat moment kwam op Instagram een foto voorbij van madebyjennifer.nl. Een foto uit Venetië. Dus er was iemand van Instagram die daar rondliep, en wel vandaag! Zou ik dat zomaar durven vragen, aan een wildvreemde?

Nou ja, lang verhaal kort: Jennifer heeft met haar mobiel een paar brugfoto’s gemaakt die qua perspectief wél pasten. Dank, Jennifer, want met jouw foto hebben wij onze reis kunnen voltooien. Onze virtual holiday naar een waanzinnig mooie zonsondergang  in Venetië.

Ook interesse in een virtuele vakantie? Vraag het de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche)

Lopen in een landschapsschilderij

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Toen ik op een prachtige dag thuis kwam van de Hoorneboegse heide trok één van de foto’s direct mijn aandacht. Prachtige lucht, wat mist, wandelaars en snuffelende honden… Het leek wel een oud landschapsschilderij! Alleen de mobieltjes en de hijskraan bij het gebouw op de achtergrond verraadden dat dit de huidige tijd was. Nou ja, en de kleding natuurlijk.

Wat een vrolijk idee, dat je gewoon buiten kunt rondlopen in zo’n oud landschap. Het prikkelt mijn fantasie, want er zijn nog heel wat andere werelden voorbij ruimte en tijd waar ik graag even zou rondlopen.

En jij, in welke werelden zou jij graag eens rondlopen?

Groet van de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Jij als magische kunst

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Bijna december, en nog zó veel paddenstoelen in het bos die op de foto willen. Maar ja, de Portrettenmaker is nu eenmaal niet de Paddenstoelenportrettenmaker. Twee blogjes over paddenstoelen is méér dan genoeg. Nu weer over mensen.

Vaak probeer ik mensen te prikkelen: Wil je iets met een mysterieuze blik, wapperende gordijnen, iets vrolijks en uitgelaten of juist meer ingetogen en sereen? Meestal is het antwoord: “Gewoon, een mooie foto” Nu dan, ter inspiratie dit kleine project van mijzelf. Al lang had ik dit beeld in mijn hoofd, van iemand die zich loswerkt uit een boom. Een symbiose van mijn twee favoriete onderwerpen, mensen en natuur. En een voorbeeld dat een portret zoveel méér kan zijn dan gewoon een foto.

De mogelijkheden zijn eindeloos. In welke wonderlijke wereld zou jij jezelf wel eens willen zien? Welk magisch, mysterieus of avontuurlijk idee trekt je aan? Doe eens gek. Misschien realiseren we samen in het komende jaar wel dat portret! Fijn weekeind gewenst door de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).

Paddenstoelen en sporen

Geplaatst op door Henk Groenewoud

Excuses, het was niet mijn bedoeling om alwéér een blogje te schrijven over paddenstoelen. Hoe mooi ik ze ook vind: “Oh… Alweer paddenstoelen…. Gaap!”

Maar dit is heus bijzonder. Bij het bewerken van foto’s die ik voor een boek had gemaakt, viel me opeens iets op. Als je heel sterk inzoomt, is op de foto te zien hoe de paddenstoel sporen loslaat! Kijk maar eens naar de uitsnede hierboven. Héél kleine stipjes. Logisch natuurlijk, iedereen weet dat paddenstoelen zich voortplanten door middel van sporen. Maar om dat zomaar te zien, totaal onverwacht!

Nou ja, dan wil je natuurlijk meer. Zojuist ben ik nog even het bos ingegaan, om te kijken wat je in het donker ziet. En verdraaid…. Al vijftig jaar loop ik in de bossen, overdag en ’s nachts, maar dit had ik nog nooit gezien. Er blijft zo veel te ontdekken in de natuur!

Vooruit, hieronder dan toch nog even wat andere foto’s van deze weken.

Wilt u ook eens op een ontdekkingsreis in de natuur? Vraag naar de mogelijkheden van een foto-excursie op maat bij de Portrettenmaker, fotograaf uit Hollandsche Rading (tussen Hilversum, Utrecht, Amersfoort, Lage Vuursche).